Sunday 9 October 2011

ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေသခဲတဲ ့.........ကဲ ရီလိုက္ၾကရေအာင္ (ဟာသ)

~သို႕
အခ်စ္ေလးေရ

ကုိယ္ဒီလ အသုံးမ်ားသြားလုိ႕ ပုိက္ဆံမပို႕ နိဳင္ေတာ့ဘူးကြာ
ဒါေပမယ့္ မင္းအတြက္ ကုိယ္ အနမ္းေပါင္း ၁၀၀ ပုိ႕လုိက္တယ္ေနာ္။ၾကည္.ၿပီးေတာ့
သာသံုးေပေတာ့
အခ်စ္ေလး



မင္းရဲ႕ကိုကို

~ ~ ~ ~ ~ ~

ေနာက္ရက္ အနည္းငယ္ အၾကာမွာေတာ့ သူ႕မိန္းမ ဆီက စာျပန္လာပါတယ္

သို႕
ေယာက္က်ားေရ

ကိုကို႕ရဲ႕ အနမ္းေပါင္း ၁၀၀ အတြက္ေက်းဇူး တင္ပါတယ္။ေလာက္လဲေလာက္ငွပါတယ္။
ဒီလ အသုံးစရိတ္ ကို ေျပာျပမယ္ေနာ္။

၁။ ႏြားနိဳ႕ ပို႕သမား ကုိ တစ္လစာ ႏြားနိဳ႕ အတြက္ အနမ္း (၂) ပြင့္
၂။ လွ်ပ္စစ္ ဌာန က လူကို တစ္လစာ အနမ္း (၇) ပြင့္
၃။ အိမ္ပုိင္ရွင္ ကေတာ့ အိမ္ငွားခ မယူ ပဲ တစ္ေန႕ ကို အနမ္း ၂ ပြင့္ ၃ ပြင့္ လာယူတယ္
၄။ super market က ေတာ့ အနမ္းနဲ႕တင္မရလုိ႕ တစ္ျခားဟာပါ ထပ္ေပးလုိက္ရတယ္။
၅။ တစ္ျခားအေထြေထြ က အနမ္း ပြင့္ ၄၀
သူတို.အားလံုးကသေဘာေကာင္းၾကပါတယ္။လိုလိုလားလားနဲ.အနမ္းေတြကိုယူသြားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ မပူပါနဲ႕ေနာ္ ခ်စ္မွာ အနမ္း ၃၅ ပြင့္က်န္ေသးတယ္။ ဒီလ ေတာ့သံုးဖို.
ေကာင္းေကာင္းေလာက္ပါတယ္။
ေနာက္လလည္း ဒါမ်ိဳးလုပ္ ရမွာပဲလားဟင္။

ကုိကို႕ရဲ႕ခ်စ္ေလး

ေလယာဥ္ ျပတင္းေပါက္ေဘးမွာ ထိုင္၍ လိုက္ပါလာသူ ခရီးသည္တစ္ေယာက္သည္
တေရြ႕ေရြ႕လ်ားေနၾကေသာ တိမ္စိုင္တိမ္ခဲၾကီးမ်ားကို ၾကည့္ရင္း
အလြန္ၾကည္ႏူးေနေလသည္။ ထိုစဥ္ သူ႕ျပတင္းေပါက္ေရွ႕မွာ ေလထီးသမားတစ္ဦးကို
ျမင္လိုက္ရ၏။ ေလထီးသမားက

`ဘယ္လိုလဲ၊ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လိုက္ခဲ့မလား´ဟုလွမ္းေမး၏။

ဒီေတာ့ ခရီးသည္က

`ေက်းဇူးပဲ၊ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး။ တိမ္ေတြကို ခုလိုၾကည့္ေနရတာ သိပ္အရသာ ရွိတယ္´

`ေကာင္းပါေလ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္က တျခား လူမဟုတ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားစီးေနတဲ့
ေလယာဥ္ပ်ံၾကီးရဲ႕ ေလယာဥ္မွဴးပါ။ ကဲသြားျပီ၊ တာ့တာ´


မျမင္သင့္တာ

အေဖက ကြ်န္ေတာ့္ကို ႏိုက္ကလပ္ေတြ မသြားဖို႔၊ မလံုတလံု ၀တ္ထားတဲ့
ဖက္ရွင္ရွိဳးေတြ သြားမၾကည့္ဖို႔ အျမဲေျပာတယ္။ အေဖ့စကားနားမေထာင္ဘဲ
အဲဒီလို ေနရာမ်ဳိးေတြ သြားရင္ မျမင္သင့္တာေတြ ျမင္တတ္တယ္လို႔ အေဖက
ေျပာပါတယ္။ အေဖက မသြားနဲ႔ ေျပာမွ တခါမွ မေရာက္ဖူးတဲ့ကြ်န္ေတာ္
သြားခ်င္လာမိတယ္။ တရက္မွာ အေဖမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး လက္မွတ္
၀ယ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္သြားခဲ့တယ္။ ၀င္၀င္ခ်င္းပဲ မျမင္သင့္တာကို ကြ်န္ေတာ္ျမင္သြားတယ္။
ဘာျမင္ခဲ့လဲ သိလား...ကြ်န္ေတာ့္ "အေဖ" ကုိေလ....


ဆရာ၀န္ၾကီးမ်ားရဲ႕ ဟာသေလးေတြပါဗ်ာ....


စိတ္ေရာဂါကုပါရဂူႀကီးသည္ သူ၏ၿခံထဲတြင္စိိုက္ထားေသာသစ္ပင္မ်ား
ေရမေလာင္းရသည္မွာ အေတာ္ၾကာေနၿပီျဖစ္သျဖင့္
ေရပုံးေလးဆဲြ၍ အျပင္သို႕ ထြက္မည္အျပဳတြင္
မိန္းမျဖစ္သူမွ လွမ္းေအာ္ေျပာေလသည္။
မိန္းမ…
" ဟဲ့..ေယာက်ၤား ဒါကဘယ္တုန္း "
ေယာက်ၤား…
" ၿခံထဲဆင္းၿပီး ပန္းပင္ေရေလာင္းမလို႕ေလကြာ"

မိန္းမ…
" ရွင္႐ူးေနလား …အျပင္မွာ မိုးရြာေနတာကို "
ေယာက်ၤား…
" ေအာ္ေအ..မင္းေျပာမွဘဲသတိရေတာ့တရ္…ထီးယူဖို႕ေမ့ေနတရ္.."
-----------------------------------------------------

သြားဆရာ၀န္ဆီသို႕ လူနာတစ္ဦး ေရာက္လာေလသည္။
``ဆရာ ကၽြန္ေတာ္သြားႏႈတ္ခ်င္လို႕..ဒါေပမယ့္ အရမ္းနာမွာကိုေၾကာက္တရ္ဗ်..´´
``ဟာ..ဒီအတြက္ေတာ့ မပူနဲ႕…ကၽြန္ေတာ့မွ ရဲေဆးရွိတရ္ဗ်…´´ ဟုဆိုကာ
၀ီစကီတစ္ခြက္တုိ္က္လိုက္ေလသည္..
``ကဲ… ဘယ့္နဲ႕လဲ.. ခင္ဗ်ားမွာ သတိၱေတြရွိသြားၿပီးမလား..´´
``ဟုတ္ကဲ့… ကၽြန္ေတာ္သတိၱေတြရွိသြားၿပီဗ်….
ကၽြန္ေတာ္သြားကုိ ထိရဲတဲ့ေကာင္ ထိၾကည့္စမ္း..´´

------------------------------------------------------

စိတ္ေရာဂါကုပါရဂူႀကီးသည္ လူနာအေျခအေနၾကည့္႐ႈစစ္ေဆးရန္
ေဆး႐ုံသုိ႕ေရာက္ရွိလာသည္။။
ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး႐ုံးခန္းသို႕ေလွ်ာက္လာစဥ္ လူထြားႀကီးတစ္ဦးသည္
သူ႕အား ေတာက္ေလွ်ာက္ စိုက္ၾကည့္ေနေလသည္..
လူထြားႀကီးအနားေရာက္ခါနီးတြင္ လူထြားႀကီးမွာ သူ၏ေဘးရွိထိုင္ခုံအား
ေကာက္ကိုင္ၿပီး သူဆီသို႕ ေျပးလာသည္..
ပါရဂူႀကီးမွာလည္း ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ေျပးႏိုင္မွလြတ္ႏိုင္မည္ဟုဆိုၿ ပီး
အသားကုန္သာလိမ့္ေျပးေလေတာ့သည္..
ေျပးရင္းေျပးရင္းျဖင့္ ပါရဂူႀကီးသည္လမ္းမွားၿပီး
အုတ္တံတိုင္ႀကီးဆီသို႕ ေရာက္ရွိ၍လမ္းပိတ္သြားေလသည္
ပါရဂူႀကီးလည္း မထူးေတာ့ပါဘူးကြာ..ဟုဆိုကာ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေခါင္းငုံထားလိုက္ေလသည္…
လူထြားႀကီးမွာ ပါရဂူအနားသုိ႕ေရာက္လာၿပီး ဤသုိ႕ေျပာလိုက္ေလသည္.
" ထိုင္ပါခင္ဗ်ား…ကၽြန္ေတာ္က ဧည့္ႀကိဳပါ" .. တဲ့

------------------------------------------------------------
စိတ္ေရာဂါအထူးကုေဆး႐ုံႀကီးတြင္ ျဖစ္သည္။
ပါရဂူႀကီးမွ လူနာ၏အေျခအေနမ်ားကုိ စစ္ေဆးရန္အတြက္ မိတ္ဆုံစားပဲြတစ္ခု
ျပဳလုပ္ေပးသည္။ စားပဲြတန္းႀကီးတြင္ လူနာအားလုံးစုထိုင္ေစၿပီး
ပန္းကန္အလြတ္ႏွင့္ဇြန္း ကုိယ္စီခ်ထားေပးေလသည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွ
" ကဲ..မင္းတို႕အားလုံးၾကက္သားဆန္ျပဳတ္ကို
စားႏိုင္ၾကၿပီး"ဟုအားလုံးကုိအမိန္႔ေပးလိုက္ေလသည္.

လူနာမ်ားမွာ ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေခါင္းငုံလ်က္ ဘာမွမပါသည့္ ပန္းကန္အား
အသားကုန္ ေလြးပါေတာ့သည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွ တပည့္မ်ားကုိ စားေကာင္းလားဟုလိုက္ေမးရာ
သူတို႕ကလည္း အရမ္းကိုေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
တစ္ေနရာအေရာက္တြင္ လူနာတစ္ဦးမွာ မစားဘဲပန္းကန္အား ၾကည့္ေနေလသည္။
ဆရာ၀န္ႀကီး ဒီလူနာေတာ့ စိ္တ္ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားၿပီဟုဆိုကာ
အနားသို႕သြား၍ ေမးလိုက္ေလသည္.

" တပည့္ ဘာျဖစ္လို႕မစားတာလဲ "
"ဟာဗ်ာ.. ဒီေလာက္ပူေနတာကုိ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးစားလုိ႕ရမွာလဲ"

ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ လူနာသုံးဦးကုိ အိမ္သာခြက္(၃)ခုတြင္ တန္းစီေစၿပီး
ငါးမွ်ားတံကုိင္ကာငါးမွ်ားခိုင္းေလသည္..
ဆရာ၀န္ႀကီးမွာ လူနာ၏စိတ္အေျခအေနကို ေမးေလသည္။
ဆရာ၀န္..
" တပည့္. ငါးရရဲ႕လား "

ပထမလူနာ…
" အ႐ူးရဲ႕ တိုးတိုးေျပာ.. ဟိုမွာ ငါးပြက္ေနၿပီ..မျမင္ဘူးလား"
ဆရာ၀န္…
" တပည့္.. မင္းေရာ ငါးမွ်ားလို႕ရလား.."
ဒုတိယလူနာ..
" ဒီမွာ ဆဲြေနၿပီ.. ေဘးဖယ္ ငါးကႀကီးတယ္ "..
ဆရာ၀န္…
" တပည့္.. ငါးရရဲ႕လား"
တတိယလူနာ..
" ဟာခင္ဗ်ား ႐ူးေနလား… ဒီလိုေနရာမွာ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးငါးရွိမွာလဲ "
ဆရာ၀န္ႀကီးမွာ တတိယလူနာကို ပုံမွန္စိတ္ျဖစ္သြားၿပီ ျဖစ္သျဖင့္..
ေဆး႐ုံက ေပးဆင္းလိုက္သည္။ သူ၏သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္မွာ
ဘာေၾကာင့္ေပးဆင္းသည္ကုိသိခ်င္၍ သူငယ္ခ်င္း မင္းဘာေၾကာင့္
ဒီကထြက္သြားရတာလဲကြာ
ဟိုလူင႐ူးေပါ့… ငါ့ကိုလာေမးတယ္.. ငါးရလားတဲ့..
ငါ့ေနရာဒီေလာက္အထိ ငါးပြက္တာ
ငါက အရူးမွမဟုတ္တာ…
ေျပာျပလိုက္ရင္ ဒီေကာင္ ငါ့ေနရာကုိ လာမွ်ားမွာေပါ့ကြ…
အဲဒါ မေျပာရေကာင္းမလားဆိုၿပီးေတာ့ ဒီကထြက္ခိုင္းတာေနမွာေပါ့ကြာ..
လို႕ေျပာလိုက္သတဲ့.


No comments:

Post a Comment

Print Friendly and PDF