လူတစ္ေယာက္က အိတ္ႀကီးႏွစ္အိတ္ကို စက္ဘီးေပၚတင္လာတာေတြ႕ ေတာ့
နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ ဂိတ္က ရဲက အိတ္ထဲ မွာ ဘာေတြပါလဲ လို႔ ေမးလိုက္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ စက္ဘီးသမားက သဲေတြလို႔ ေျဖတာနဲ႔စစ္ၾကည့္ ေတာ့လည္း သဲကလြဲရင္ ဘာမွမေတြ႕ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ စက္ဘီးသမား က ေန႔တိုင္းပဲ သဲအိတ္ေတြ တင္ၿပီး ျဖတ္ေနတာ ကုိ ရဲက တစ္ခုခုကုိ ေမွာင္ခိုကုန္ကူးေနမွန္း
သိေပမယ့္ လက္ဆုပ္လက္ ကိုင္ျပလို႔မရျဖစ္ေနပါတယ္။
ေျခာက္လေလာက္ရွိလာေတာ့ မေနႏုိင္တဲ့ အဆံုးဖြင့္ေမးပါတယ္။
"မင္းတစ္ခုခုကိုေမွာင္ခိုလုပ္ေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ငါသိတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းမသိဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ငါ့ကို အမွန္အတိုင္းေျပာ..ငါမင္းကိုမဖမ္း ဘူး" ဆိုၿပီးေမးေတာ့
အဲဒီ လူျပန္ေျဖတာက "ကြ်န္ေတာ္ကစက္ဘီးေတြ ေမွာင္ခိုသြင္းေနတာပါ"တဲ့။
...........................................................................................................................................................................
...........................................................................................................................................................................ရန္ကုန္မသြားေတာ့ဘူး.....
တခါက အညာဘက္မွ ေတာသားၾကီးတစ္ဦးသည္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရွိေစ်းတစ္ခုတြင္ ကုန္မ်ား၀ယ္ရန္ အေၾကာင္းဖန္လာသတဲ့ ။
ရန္ကုန္ကိုလည္း တစ္ခါမွမေရာက္ဖူး ၊ မိမိတို႔ရြာမွ ကားစီးသြားလွ်င္ ေရာက္တယ္ ဆိုတာေတာ့ သိတယ္တဲ့
ရန္ကုန္သားျဖစ္ဖူးေသာ ရြာဦးဆရာေတာ္က လိပ္စာေလးေရးေပးကာ ကူညီလိုက္လို႔ေတာ္ေသးတာေပါ့ ။
အဲဒါနဲ႔ပဲ အရဲစြန္႔ျပီး ရန္ကုန္သို႔ တက္လာခဲ့ေတာ့တယ္ ။
ရန္ကုန္ကားဂိတ္ေရာက္ေတာ့ ေတာသားတို႔ ထံုးစံအတုိင္းေပါ့ ဘယ္သြားလို႔ ဘယ္လာရမွန္း မသိဘူးတဲ့ ။
ေယာင္ေပ ေယာင္ေပနဲ႔ အနားကျဖတ္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို
ဘုန္းဘုန္းေရးေပးလိုက္တဲ့ စာကိုျပျပီး အကူညီေတာင္းလိုက္တာ ေပါ့ ။
ထိုလူကကူညီရွာပါတယ္ ။ သူ႔ကို ကားတစ္စီးေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး ဆင္းရမယ့္မွတ္တိုင္ကို စပယ္ယာကို ေျပာထားေပးခဲ့သတဲ့ ။
သူကိုယ္တိုင္လဲ မွတ္ထားတာေပါ့ ။ ဘာတဲ့ “မဂၤလာေစ်း” ဆိုလားပဲ ။
ကားစီးလာရင္း ခဏမွ်ၾကာေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေလး ေညာင္းလာေတာ့တယ္ ။
ရြာကေနကားစီးလာရတဲ့ခရီးကလဲ ရွိခဲ့ေသးတာကိုး ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ပင္ပန္းလာတယ္ထင္ပါရဲ႕ ေခါင္းထဲလဲ
မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္လာတာနဲ႔ သူ႔ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို အကူညီ ေတာင္းလိုက္သတဲ့ ။
“ အမ ဟိုဘက္နဲနဲေလးတိုးေပးပါလား ၊ ဖင္ေလးနဲနဲခ်ခ်င္လို႔ပါ ”
“ ဘာ……. ဘာေျပာတယ္……… ျပန္ေျပာၾကည့္စမ္းပါဦး ”
“ ဟုတ္ကဲ့….. ကၽြန္ေတာ္သိပ္ေညာင္းလာလို႔ပါဗ်ာ ၊ ေက်းဇူးျပဳျပီးေတာ့ေပါ့ ဖင္ေလးခ်ခ်င္လို႔ပါဗ်ာ ေနာ္…. ေနာ္လို႔……”
“ ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ၊ လူကို ဘယ္လိုအစားမ်ိဳးထဲက ေအာင့္ေမ့လို႔လဲ ၊ ဒီမွာကားစပယ္ယာ ကားကိုအခုခ်က္ျခင္း ရပ္ေပးပါ ။ ”
ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္ အသံမ်ားေၾကာင့္ လူေတြ အကုန္လံုး ၀ိုင္းၾကည့္ကုန္ၾကတယ္ ။ ဒီမွာစပယ္ယာေလးေရာက္လာျပီး
“ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲဗ်ာ ”
“ ဒီမွာ ကၽြန္မကို လာေဆာ္ကားေနတယ္ေလ ၊ ဒီလိုလုပ္လို႔ရမလား ဟင္းးးးးး ၊ ခုခ်က္ခ်င္း ရဲစခန္းသြားမယ္”
ဒီမွာ စပယ္ယာေလးက “ ကဲ ဒီက အကိုၾကီးက ဘယ္လိုေစာ္ကားတာလဲ ေျပာ ”
“ မဟုတ္ပါဘူးကြာ ငါကေညာင္းလြန္းလို႔ ဖင္ေလးခ်ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတာပါကြာ ”
“ ဟာ မွားကုန္ပါျပီ အကိုၾကီးကလဲ အဲလိုမေျပာရဘူးေလ ထိုင္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာရတယ္ဗ်ာ ဒုကၡပါပဲဗ်ာ”
“ ေဆာရီးပါအမရယ္ ဒီကအကိုၾကီးက အညာသားမို႔ စကားေျပာမတတ္တာပါ ၊ ဟိုသေဘာမ်ိဳးေျပာတာ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္သူ႔အစား ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ အမ ။ ”
ကားစပယ္ယာေလး ၀င္ရွင္းျပေတာ့မွပဲ အားလံုး နားလည္သြားၾကတယ္ေလ ။
“ ကဲ အကိုၾကီး ေရွ႕မွတ္တိုင္ဆို အကိုၾကီးဆင္းရမယ့္ မဂၤလာေစ်းမွတ္တိုင္ေရာက္ျပီ ”
“ ေအးေအး ေက်းဇူးပဲ ငါ့ေကာင္ရာ ငါ့လေခြး မင္းကူညီလို႔သာေပါ့ ”
“ ( _ )နံပါတ္ပါတဲ့ ကားကိုစီးေနာ္ ” ကားေပၚမွာလဲ ထိုင္ခ်င္တယ္ဆိုင္ ထိုင္ခ်င္တယ္ပဲေျပာေနာ္ လို႔မွာခဲ့ေလ၏ ။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ရြာသားၾကီးဟာ သူ႔ရဲ႕လြယ္အိတ္ေလးနဲ႔ မဂၤလာေစ်းကိုေရာက္ခဲ့ေလတယ္ ။ ရြာကမွာလိုက္တဲ့ ကုန္ေတြစံုေအာင္
ပါလာတဲ့စာရြက္ေလးနဲ႔ တိုက္ရင္း ၀ယ္ရင္းနဲ႔ အားလံုး၀ယ္ျပီးသြားေတာ့ သူ၀င္လာတဲ့ အေပါက္ကို လိုက္ရွာသတဲ့ ။
မမွတ္မိေတာ့ဘူး
သြားျပီ…… အဲဒါနဲ႔ အနီးမွာရွိတဲ့ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္လိုက္တယ္ ။
“ ဟို အမၾကီး ကၽြန္ေတာ့ကို လူထြက္တဲ့ အေပါက္ေလး နဲနဲျပေပးပါလား ဗ်ာ”
“ ဘာ……. ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ့ကို လူထြက္တဲ့ အေပါက္ေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ျပပါလားလို႔ ”
“ ရွင္ မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား ” “ ဟဲ့ ေစ်းကလူၾကီးေတြကိုသြားေခၚေပးစမ္း ” “ xxxxxxxxxxxxxxxxx ”
ေစ်းကလူၾကီးေတြေရာက္လာၾကေတာ့တယ္ ။ အညာသားလဲ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ေပါ့
“ ကဲ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ ဗ် ”
ဒီမွာ မိန္းမၾကီးက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေအာင္ ေျပာျပေတာ့တယ္ ။ ဒီမွာလူၾကီးေတြက……
“ ကဲ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ အဲလိုေမးတာလဲ ”ဆိုေတာ့
သူက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔
“ ကၽြန္ေတာ္ ၀င္လာတုန္းက မွတ္မိတယ္ဗ် ၊ ေစ်း၀ယ္ရင္းနဲ႔ ျပန္ထြက္မယ္ဆိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့တာ
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အမၾကီးကိုအကူညီေတာင္းရတာေပါ့ဗ်ာ ”
“ ေၾသာ္ ဒီလိုလား ”
“ ခင္ဗ်ားသြားရမွာက ( _ _ _ _ ) အတိုင္းပဲ ၊ ကဲမွတ္မိျပီေနာ္ ေနာက္ဆိုဒီလို မေမးနဲ႔ အျပင္ထြက္တဲ့လမ္းလို႔ေမးေနာ္လို႔
ျပန္ျပီးေျပာျပလိုက္သတဲ့ ”
“ ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ ေနာင္ၾကီးတို႔ ကူညီလို႔ပါပဲ ငါ့လေခြး ”
ဒီလိုနဲ႔ရြာျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္ ။ ရြာကအမ်ိဳးေတြကေတာ့ ေမးၾကတာေပါ့ ။ ရန္ကုန္က ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလား ၊ ဘာလား ဆိုေတာ့
အညာသားၾကီးက တစ္ခြန္းပဲျပန္ေျဖရွာသတဲ့
“ ေဟ့ ေနာက္တစ္ခါ ရန္ကုန္ဆိုရင္ ငါ့ပါးစပ္ကို တိတ္နဲ႔ အရင္ကပ္ျပီးမွ လြတ္ဟ ” တဲ့...............................//
...........................................................................................................................................................................
သူ့ဒုကၡနဲ့ သူ
အိမ္အကူမ ႏွစ္ေယာက္ဆံုႀကသည္။ တစ္ေယာက္က အသက္ႀကီးႀကီး။
ေနာက္တစ္ေယာက္က ခပ္ငယ္ငယ္။
အသက္ၾကီးသူက ေၿပာသည္။
'ငါေတာ့ ေအ။ အားလံုးကိုၿငီးေငြ ့လွၿပီ။'
တစ္ေန့လံုး'ပာုတ္ကဲ့ မမ။ပာုတ္ကဲ့ မမ'နဲ့ အခ်ိန္ကုန္ေနရတယ္။
အသက္ငယ္ေသာ အိမ္အကူမက ေၿပာသည္။
"ကြ်န္မလဲ အရာရာကို စိတ္ကုန္ေနၿပီ။"
တစ္ေန့လံုး "ပာင့္အင္း အန္ကယ္။ပာင့္အင္း အန္ကယ္။"နဲ့ ၿငင္းေနရတယ္..................................................//
...........................................................................................................................................................................
မေဆာ့နဲ႕
မမရဲ့အင္းက်ီကိုခြၽတ္လိုက္
မမရဲ့ စကပ္ကိုလဲခြၽတ္
မမရဲ့ ဘရာစီရာကိုလဲခြၽတ္လိုက္
မမရဲ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါခြၽတ္
ေနာက္မွတ္ထား မမရဲ့ အဝတ္အစားေတြကိုယူမေဆာ့နဲ႕ ////////////////////////
No comments:
Post a Comment