မေသခ်ာရင္ရပ္
ေဒါက္တာဖီးလ္က ဂ်ိဳးဇက္ဘက္လွည့္လိုက္ၿပီး ‘တစ္ပတ္ထက္ပိုၿပီး အသက္ရွည္ရွည္ ေနခ်င္ေသးရင္ေတာ့ မင္းမိန္းမေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေနတာ ရပ္လိုက္ေတာ့’ တဲ့။
‘ကၽြန္ေတာ္ သန္သန္မာမာႀကီး ရွိေသးတာပဲဗ်ာ’
‘ငါသိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္က ငါ့မိန္းမျဖစ္ေနလို႔ကြ’ လို႔ ေဒါက္တာ ဖီးလ္ျပန္ပက္လိုက္တယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ “ကၽြန္မတို႔ လက္ထပ္ၾကမလား” လို႔ အမ်ိဳးသမီးက ေမးတယ္။
အမ်ိဳးသားက “စိတ္ကူးကေတာ့ စိတ္ကူးေကာင္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင္းက အသက္ ၅၀၊ ကိုယ္က ၆၅ ႏွစ္၊ ဒီအရြယ္ေရာက္မွ တို႔ကို ဘယ္သူက ယူပါ့မလဲ” တဲ့
‘ေမးခြန္းႏွစ္ခု အတြက္ ငါးေဒၚလာယူတယ္’လို႔ ေဗဒင္ဆရာက ေျပာတယ္။
မိန္းကေလးက ပိုက္ဆံ ထုတ္ေပးၿပီး ‘ေမးခြန္းႏွစ္ခု အတြက္ ငါးေဒၚလာ ယူတာမ်ားလြန္းဘူးလား’ လို႔ ေမးတယ္။
‘မ်ားပါတယ္’ လို႔ ေဗဒင္ဆရာက ေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကဲ၊ မင္းရဲ႕ ဒုတိယ ေမးခြန္းက ‘ဘာလဲ’ တဲ့။
ဒုတိယ မုဆိုး ။ ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ငါကမွ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္တည္းနဲ႔ ငွက္အေကာင္ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ပ်ံသြားေစႏုိင္တယ္။
စားပြဲထုိး ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ မန္ေနဂ်ာကို ေခၚေပးပါမယ္ ခင္ဗ်ာ။
ဧည့္သည္ ။ ။ မန္ေနဂ်ာႀကီးေရ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစြပ္ျပဳတ္ကို မေသာက္ႏုိင္ဘူးဗ်။
မန္ေနဂ်ာ ။ ။ ဝမ္းနည္းပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ရွင္ကို ေခၚေပးပါမယ္။
ပိုင္ရွင္ ။ ။ ဘာျပႆနာ ျဖစ္ေနလို႔ပါလဲ။
ဧည့္သည္ ။ ။ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး ။ စြပ္ျပဳတ္ေသာက္ဖို႔ ဇြန္းပါမလာလို႔။
ေဒါ့ ။ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
ဒစ္ ။ ။ ငါ့မ်က္စိကို သူမ်ားထီးေတြ ထိုးမိမွာ ေၾကာက္လို႔။
ေကာင္ႀကီး ။ ။ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးကြာ၊ အလာစကာမွာ ျခေသၤ့မွ မရွိဘဲ။
ေကာင္ေလး ။ ။ မရွိဘူးေလ၊ ငါကအားလံုးကို ပစ္သတ္ခဲ့တာကိုး။
ေဒါက္တာဖီးလ္က ဂ်ိဳးဇက္ဘက္လွည့္လိုက္ၿပီး ‘တစ္ပတ္ထက္ပိုၿပီး အသက္ရွည္ရွည္ ေနခ်င္ေသးရင္ေတာ့ မင္းမိန္းမေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေနတာ ရပ္လိုက္ေတာ့’ တဲ့။
‘ကၽြန္ေတာ္ သန္သန္မာမာႀကီး ရွိေသးတာပဲဗ်ာ’
‘ငါသိတယ္၊ ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္က ငါ့မိန္းမျဖစ္ေနလို႔ကြ’ လို႔ ေဒါက္တာ ဖီးလ္ျပန္ပက္လိုက္တယ္။
ဒီအရြယ္ေရာက္မွ
အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးနဲ႔ အသက္ ၅၀ အရြယ္ အမ်ိဳးသားတို႔ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ တြဲခုတ္ခဲ့ၾကတယ္။တစ္ေန႔မွာေတာ့ “ကၽြန္မတို႔ လက္ထပ္ၾကမလား” လို႔ အမ်ိဳးသမီးက ေမးတယ္။
အမ်ိဳးသားက “စိတ္ကူးကေတာ့ စိတ္ကူးေကာင္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင္းက အသက္ ၅၀၊ ကိုယ္က ၆၅ ႏွစ္၊ ဒီအရြယ္ေရာက္မွ တို႔ကို ဘယ္သူက ယူပါ့မလဲ” တဲ့
ေမးခြန္ႏွစ္ခု
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ေဗးဒင္ ဆရာေရွ႕ေရာက္လာတယ္။‘ေမးခြန္းႏွစ္ခု အတြက္ ငါးေဒၚလာယူတယ္’လို႔ ေဗဒင္ဆရာက ေျပာတယ္။
မိန္းကေလးက ပိုက္ဆံ ထုတ္ေပးၿပီး ‘ေမးခြန္းႏွစ္ခု အတြက္ ငါးေဒၚလာ ယူတာမ်ားလြန္းဘူးလား’ လို႔ ေမးတယ္။
‘မ်ားပါတယ္’ လို႔ ေဗဒင္ဆရာက ေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ ကဲ၊ မင္းရဲ႕ ဒုတိယ ေမးခြန္းက ‘ဘာလဲ’ တဲ့။
ဒိုင္းေညႇာင့္
ပထမ မုဆိုး ။ ။ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္တည္းနဲ႔ ယုန္ႏွစ္ေကာင္ေသေအာင္ ပစ္ႏုိင္တယ္။ဒုတိယ မုဆိုး ။ ။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ငါကမွ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္တည္းနဲ႔ ငွက္အေကာင္ ရာေပါင္းမ်ားစြာ ပ်ံသြားေစႏုိင္တယ္။
ျပႆနာ
ဧည့္သည္ ။ ။ ဒီစြပ္ျပဳတ္ကို မေသာက္ႏုိင္ဘူး။စားပြဲထုိး ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ မန္ေနဂ်ာကို ေခၚေပးပါမယ္ ခင္ဗ်ာ။
ဧည့္သည္ ။ ။ မန္ေနဂ်ာႀကီးေရ၊ ကၽြန္ေတာ္ ဒီစြပ္ျပဳတ္ကို မေသာက္ႏုိင္ဘူးဗ်။
မန္ေနဂ်ာ ။ ။ ဝမ္းနည္းပါတယ္ ခင္ဗ်ာ၊ ကၽြန္ေတာ္ပိုင္ရွင္ကို ေခၚေပးပါမယ္။
ပိုင္ရွင္ ။ ။ ဘာျပႆနာ ျဖစ္ေနလို႔ပါလဲ။
ဧည့္သည္ ။ ။ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး ။ စြပ္ျပဳတ္ေသာက္ဖို႔ ဇြန္းပါမလာလို႔။
ေနကာမ်က္မွန္
ဒစ္ ။ ။ မိုးရြာတဲ့ေန႔ဆိုရင္ ငါအၿမဲတမ္း ေနကာမ်က္မွန္တပ္တယ္။ေဒါ့ ။ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။
ဒစ္ ။ ။ ငါ့မ်က္စိကို သူမ်ားထီးေတြ ထိုးမိမွာ ေၾကာက္လို႔။
မုဆိုးေက်ာ္
ေကာင္ေလး ။ ။ ငါက မုဆိုးေက်ာ္ကြ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလာစကာမွာ ငါျခေသၤ့ေတြ ပစ္လာခဲ့တာ။ေကာင္ႀကီး ။ ။ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးကြာ၊ အလာစကာမွာ ျခေသၤ့မွ မရွိဘဲ။
ေကာင္ေလး ။ ။ မရွိဘူးေလ၊ ငါကအားလံုးကို ပစ္သတ္ခဲ့တာကိုး။
ေရရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာ
ဆရာ ။ ။ ေရရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာ ဘာလဲ။
ဂ်င္မီ ။ ။ H,I,J,K,L,M,N,O
ဆရာ ။ ။ ဒါဆရာေျပာခဲ့တဲ့ ေရရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဂ်င္မီ ။ ။ ဆရာပဲ H to O ဆို။
ဆရာဝန္ ။ ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ။
လူနာ ။ ။ ျမင္းတစ္ေကာင္လို ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ငွက္စာပဲ စားရတယ္။ ေခြးတစ္ေကာင္လို ေမာပန္းေနတယ္။
ဆရာဝန္ ။ ။ သည္လိုဆိုရင္ေတာ့ တိရစာၦန္ ဆရာဝန္နဲ႔ပဲျပပါ။
ပီတာ။ ။ ျဖစ္သလား မေမးနဲ႔။ စတိုး ဆိုင္ညေစာင့္ အလိုရွိသည္ လို႔ ေၾကာ္ျငာ ထည့္လိုက္တာ။ အဲသည္ ညတြင္းခ်င္းပဲ ဆိုင္အေဖာက္ခံရတယ္။
ဂ်င္မီ ။ ။ H,I,J,K,L,M,N,O
ဆရာ ။ ။ ဒါဆရာေျပာခဲ့တဲ့ ေရရဲ႕ ေဖာ္ျမဴလာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဂ်င္မီ ။ ။ ဆရာပဲ H to O ဆို။
ဆရာဝန္မွားေနၿပီ
လူနာ ။ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေနမေကာင္းလို႔ပါ ဆရာ။ဆရာဝန္ ။ ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ။
လူနာ ။ ။ ျမင္းတစ္ေကာင္လို ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ငွက္စာပဲ စားရတယ္။ ေခြးတစ္ေကာင္လို ေမာပန္းေနတယ္။
ဆရာဝန္ ။ ။ သည္လိုဆိုရင္ေတာ့ တိရစာၦန္ ဆရာဝန္နဲ႔ပဲျပပါ။
အလုပ္ျဖစ္တယ္
ဘီလ္။ ။ မင္းေၾကာ္ျငာထည့္တာ အလုပ္ျဖစ္ရဲ႕လား။ပီတာ။ ။ ျဖစ္သလား မေမးနဲ႔။ စတိုး ဆိုင္ညေစာင့္ အလိုရွိသည္ လို႔ ေၾကာ္ျငာ ထည့္လိုက္တာ။ အဲသည္ ညတြင္းခ်င္းပဲ ဆိုင္အေဖာက္ခံရတယ္။
No comments:
Post a Comment