Brian Tracyရဲ႕ေအာင္ျမင္ေရးဒႆန

အသက္(၇ဝ)နားနီးေနၿပီးျဖစ္တဲ့ Brian Tracyဟာ ဆံပင္ေတြ တစ္ေခါင္းလံုးျဖဴေနေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္က လူငယ္တစ္ေယာက္လို သန္မာေနဆဲျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ႏွစ္ကာလၾကာ သူေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္ကာယရလဒ္ျဖစ္တယ္။ Tracyဟာ တျခားလူေျပာတဲ့စကားကို နားေထာင္တဲ့အခါ အာရံုစိုက္ၿပီး အၿပံဳးမ်က္ႏွာနဲ႔ ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးနားေထာင္ေလ့ရွိတယ္။ သူကိုယ္တိုင္စကားေျပာတဲ့အခါမွာလည္း သံလိုက္စက္ကြင္းတစ္ခုျဖစ္ေအာင္ သူဖန္တီးႏိုင္တယ္။ ဒီလိုသံလိုက္စက္ကြင္းက ေနရာမွာရွိတဲ့လူအားလံုးရဲ႕ အာရံုကို ဖမ္းစားဆဲြငင္ထားႏိုင္တယ္။

Brian Tracyဟာ တစ္ခ်ိန္က ဘီဂိတ္လ္ရဲ႕ စီးပြားေရးလမ္းညႊန္ဆရာျဖစ္ခဲ့သလို Buffett၊ Michael Dell၊ Jack Welchတို႔ေတာင္ သူ႔ေဟာေျပာပဲြကို တက္ေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူဟာ အေမရိကန္မွာ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈအရွိဆံုး ေဟာေျပာသူ၊ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရး ေဟာေျပာဆရာေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္တယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း(၄ဝ)ေက်ာ္မွာ ေဟာေျပာပဲြေတြ သူက်င္းပခဲ့သလို ႏိုင္ငံေပါင္း(၉ဝ)ေက်ာ္ကိုလည္း သူေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္။

တျခား ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေရး ေဟာေျပာဆရာေတြနဲ႔ မတူတဲ့အခ်က္က Brian Tracyဟာ သူ႔အေၾကာင္း၊ သူ႔ပံုျပင္ကိုပဲ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ ေဟာေျပာတတ္တာျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္ကိုက သက္ရွိထင္ရွား အရွင္လတ္လတ္ ေအာင္ျမင္ေရးသင္ခန္းစာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။

"ကၽြန္ေတာ့္ဘဝလမ္းမႀကီးက အစကတည္းက ညီညာေျဖာင့္ျဖဴးေနခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး"

ဒီစကားကို Brian Tracy မၾကာခဏေျပာတတ္တယ္။ အေၾကာင္းက သူဟာ ဆင္းရဲသားမိသားစုက ေပါက္ဖြားခဲ့သူျဖစ္ၿပီး အထက္တန္းမၿပီးခင္မွာပဲ ေက်ာင္းရပ္နားခဲ့ရတယ္။

Brian Tracyကို ကယ္ရီဖိုးနီးယားျပည္နယ္ San Diegoမွာေမြးဖြားခဲ့တယ္။ မိဘႏွစ္ပါးက က်ပမ္းအလုပ္သမားျဖစ္တာေၾကာင့္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက စားဝတ္ေနေရးခ်ဳိတဲ့တဲ့ဘဝကို သူရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ ႏွစ္အတန္ၾကာၿပီးေနာက္ ငယ္ဘဝကို သူျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားမိတိုင္း သူေျပာတတ္တာက "အဲဒီတုန္းက အိမ္မွာအၿမဲေျပာျဖစ္၊ ၾကားရတဲ့စကားတစ္ခြန္းက "ငါတို႔ မဝယ္ႏိုင္ဘူး"ဆိုတာပဲျဖစ္တယ္"လို႔ ဆိုတယ္။

အထက္တန္းမၿပီးခင္မွာပဲ Brian Tracyေက်ာင္းနားခဲ့ရတယ္။ သူ႔ရဲ႕ပထမဆံုးအလုပ္က စားေသာက္ဆိုင္ငယ္ေလးတစ္ခုမွာ ပန္းကန္ေဆးတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ေန႔တိုင္း ညေန၄နာရီမွ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္အထိ သူအလုပ္လုပ္ခဲ့ရတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဒုတိယအလုပ္က ကားေရေဆးတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီကမွ ကုမၸဏီသန္႔ရွင္းေရးအလုပ္ကို သူလုပ္ခဲ့တယ္။ ညနက္သန္းေခါင္ယံအထိ ၾကမ္းျပင္ေတြ သူေဆးေၾကာသုတ္သင္ခဲ့ရတယ္။ "တစ္သက္လံုးပဲ ငါဒီလိုအလုပ္မ်ဳိးပဲ လုပ္ရေတာ့မလားလို႔?" သူ႔ကိုယ္သူ ေမးခဲ့တယ္။

အသက္(၂ဝ)အရြယ္မွာ Brian Tracyဟာ ေနရာအႏွံ႔ စလွည့္ပတ္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ေဒၚလာ(၃ဝဝ)နဲ႔ အေမရိကတိုက္၊ ဥေရာပတိုက္၊ အာရွတိုက္၊ အာဖရိကတိုက္ေတြကို ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ ခရီးစဥ္ရဲ႕ မိုင္ေပါင္း၃ေသာင္းနီးနီးကို ကား၊ ေျခက်င္နဲ႔ပဲ သူတို႔ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ အာဖရိကတိုက္က ဆာဟာရသဲကႏာၱရကို Tracy ပင္ပင္ပန္းပန္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီမွာ "လူတိုင္းက ကိုယ့္ဆာဟာရသဲကႏာၱရကို ျဖတ္ေက်ာ္ရတယ္" ဆိုတဲ့အသိကို သူရခဲ့တယ္။

Tracyဟာ သူ႔ဘဝကို သူစတင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္။ ေန႔တိုင္း ကာယအားနဲ႔အလုပ္ေတြ လုပ္ကိုင္ၿပီးေနာက္ စာေပေလ့လာသင္ယူျခင္းကို အခ်ိန္(၅)နာရီၾကာ သူအသံုးျပဳခဲ့တယ္။ ခြန္အားနဲ႔ အလုပ္လုပ္သူတစ္ဦးက ဘာေၾကာင့္ ေန႔တိုင္း စာေတြကို က်က္မွတ္ေနရေသးသလဲ?ဆိုၿပီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔လုပ္ရပ္ကို နားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ Tracyအတြက္ေတာ့ အေၾကာင္းျပခ်က္က ရိုးရွင္းလွပါတယ္။ ဒါဟာ ဘဝကိုေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ "ဒီလိုအလုပ္မ်ဳိး ငါတစ္သက္လံုး မလုပ္ခ်င္ဘူး"လို႔ သူကဆိုပါတယ္။

ေနာက္ေၾကာင္းကိုျပန္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ဘဝမွာ ဘာလွည့္ေျပာင္းမွတ္မွရွိခဲ့တယ္လို႔ Tracyမထင္ခဲ့ဘူး။ ဘဝဆိုတာ အဆင့္ဆင့္ မျပတ္ဆည္းပူးျခင္းရဲ႕ရလဒ္လို႔ပဲ သူသတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ဘဝကိုေျပာင္းလဲခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းရင္း(၃)ရပ္ရွိတယ္လို႔ သူထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းရင္းသံုးရပ္က---
(၁) ကိုယ့္ကိုယ္ကို တာဝန္ယူပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္ေျခမရွာပါနဲ႔။
(၂) ရည္မွန္းခ်က္ရဲ႕တန္ဖိုးကို သိနားလည္ေအာင္လုပ္ၿပီး အဲဒီရည္မွန္းခ်က္အတြက္ ႀကိဳးစားပါ။
(၃) ေလ့လာသင္ယူျခင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို သိနားလည္ေအာင္လုပ္ၿပီး အသက္ထက္ဆံုးအထိ စဲြၿမဲသင္ယူပါ။

အႏွစ္(၄ဝ)အတြင္းမွာ ေန႔ရက္တိုင္းကို (၃)နာရီၾကာအခ်ိန္ေပးၿပီး Tracyစာဖတ္ခဲ့တယ္။ အလုပ္မ်ားရက္၊ အားလပ္ရက္ပဲျဖစ္ပါေစ စာဖတ္တာကို သူအပ်က္မခံခဲ့ဘူး။ အဲဒီလို ႀကံ့ႀကံ့ခံၿပီး စဲြစဲြၿမဲၿမဲစာဖတ္ခဲ့ျခင္းက Tracyကို အခ်ိန္မွန္မွန္စာဖတ္တတ္တဲ့ အက်င့္ကိုေပးခဲ့ရံုမက အသိပညာ၊ ဗဟုသုတေနာက္ အၿမဲလိုက္လံတတ္ေအာင္လည္း က်င့္ေပးခဲ့တယ္။ အထက္တန္းမၿပီးခဲ့တဲ့ Tracyဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ ကိုယ့္ႀကိဳးစားမႈနဲ႔ တကၠသိုလ္မွာဘဲြ႔ရခဲ့ၿပီး ဘဲြ႔လြန္ပါဆက္တက္ခဲ့တယ္။

ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္တာပဲျဖစ္တယ္လို႔ Tracy ယူဆပါတယ္။ "၃%လူေတြေလာက္ပဲ အနာဂတ္အတြက္ အေသးစိပ္စီမံခ်က္ခ်ထားတယ္။ ၉၇% လူေတြက အနာဂတ္အတြက္ ဘာစီမံခ်က္မွမခ်ထားဘူး။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ေျပာရရင္ စီမံခ်က္ခ်ထားတဲ့လူမွာ ကိုယ္ပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ ပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္။ စီမံခ်က္ခ်မထားတဲ့လူက အဲဒီ စီမံခ်က္ခ်ထားတဲ့လူေတြဆီမွာ အလုပ္လုပ္ၾကရတယ္" လို႔ Tracyကေျပာခဲ့တယ္။

Tracyဟာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ကိုယ္တိုင္လက္ေတြ႔ေဆာက္ရြက္ခ်က္နဲ႔ ေလ့လာၾကည့္ရႈခ်က္အရ အထြတ္ထိပ္လူေတြက အနာဂတ္အတြက္ အၿမဲေတြးေတာၿပီး သာမညလူေတြက ၿပီးခဲ့တာေတြကို အၿမဲေတြးေတာေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့တယ္။

"ေတာ္ထက္တဲ့လူေတြက စတင္မလႈပ္ရွားခင္ အနာဂတ္အတြက္ ပစ္မွတ္တစ္ခု/ရည္ရြယ္ခ်က္တစ္ခုကို အရင္ေရးဆဲြတယ္။ ၿပီးရင္ အဲဒီပစ္မွတ္အတြက္ အခုခ်ိန္မွာဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုၿပီး ပထမေျခလွမ္းကို စလွမ္းတယ္။ လူတိုင္းမွာ ဘဝနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အေတြးအျမင္ေတြ ရွိၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပထမေျခလွမ္းကို စမလွမ္းခဲ့ၾကဘူး"

"သဘာဝေလာက,က မ်က္လွည့္ဆရာတစ္ဦးနဲ႔တူတယ္။ သူဟာ သင့္ေရွ႕မွာ လိုက္ကာတစ္ခု ကာထားေပးတယ္။ သင္ေရွ႕တစ္လွမ္းတိုးတိုင္း လိုက္ကာက အလိုလို ေနာက္တစ္လွမ္းေရြ႕တယ္။ တကယ္လို႔ ဒီေျခလွမ္းကို သင္မလွမ္းရင္ ေရွ႕ကအေျခအေနကို သင္ျပတ္ျပတ္သားသား ေတြ႔ျမင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ အနာဂတ္အတြက္ စီမံခ်က္ကို သိပ္ေစ့ေစ့စပ္စပ္ စီမံထားစရာမလိုပါဘူး။ အဓိက,က ပထမေျခလွမ္းကို သင္စလွမ္းဖို႔ပါပဲ"

Tracy က လႈပ္ရွားမႈကို လက္ကိုင္ထားသူျဖစ္တယ္။

"ေအာင္ျမင္မႈမွာ လႈပ္ရွားမႈက အဓိကျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္သူေတြက လႈပ္ရွားမႈကို ဦးထိပ္ထားသူေတြျဖစ္တယ္။ သူတို႔ဟာ အေတြးစိတ္ကူးတစ္ခုခုရွိတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း လက္ေတြ႔ေဆာက္ရြက္သူေတြျဖစ္တယ္။ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ ရလဒ္ႏွစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ (၁)ေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္၊ (၂)က်ရႈံးႏိုင္တယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းမွာ ရႈံးနိမ့္ျခင္းက တသီႀကီး လိုက္ပါအေဖာ္ျပဳတယ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာ ရႈံးနိမ့္ျခင္းေတြ စုၿပံဳထားတာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင္ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ရင္ ရႈံးနိမ့္လိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး"

"ရႈံးနိမ့္မွာမေၾကာက္နဲ႔။ အဓိက,က လႈပ္ရွားမႈ၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပဲ လိုတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံကေန အေမရိကန္ကိုပ်ံတဲ့ ေလယာဥ္ေတြဟာ ၉၉%အခ်ိန္ေလာက္က အစီအစဥ္ဆဲြထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းထဲ လမ္းလြဲပ်ံသန္းတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလယာဥ္အမ်ားက သတ္မွတ္ခ်ိန္အတိအက် ဆိပ္ေရာက္ၾကတယ္။ ဒါဟာ လႈပ္ရွားေနစဥ္အတြင္းမွာပဲ ကိုယ့္အမွားကို သူတို႔မျပတ္ျပင္ဆင္လို႔ျဖစ္တယ္။ လူ႔ဘဝခရီးဟာလည္း ဒီအတိုင္းပဲျဖစ္တယ္။ လႈပ္ရွားရင္း၊ ျပင္ဆင္ရင္း၊ ပန္းတိုင္အထိ ေရွ႕ဆက္တယ္" လို႔ Tracyက ဆိုပါတယ္။