Tuesday 27 March 2012

ပန္းသီးပင္ၾကီးနဲ႔ေကာင္ေလး

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အလြန္ၾကီးမားတဲ့ ပန္းသီးသစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိတယ္ ။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီပန္းသီး
ပင္ၾကီးကို အလြန္ပဲ ခ်စ္ခင္တဲ့အတြက္ ေန႔တိုင္း အဲဒီအပင္ၾကီးနားမွာ လာၿပီးကစားေလ့ရွိတယ္ ။ သူဟာ ပန္းသီးပင္ထိပ္
ကိုတက္တယ္ ပန္းသီးေတြကိုစားတယ္ အဲဒီအပင္ၾကီးရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ ခဏတာ အိပ္ စက္ေလ့ရွိတယ္ ။ သူက
ပန္းသီးပင္ၾကီးကိုခ်စ္သလို ပန္းသီးပင္ၾကီးကလည္းသူ႔ကိုခ်စ္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ေတြ ၾကာ လာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ
တၿဖည္းၿဖည္းအရြယ္ေရာက္လာတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ပန္းသီး ပင္ၾကီးနား မွာ ေန႔တိုင္းအခ်ိန္ၿပည့္လာမကစားႏုိင္ေတာ့ဘူး ။
တစ္ေန႔မွာ ေကာင္ေလးဟာ သစ္ပင္ၾကီးဆီကိုေရာက္လာတယ္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ပံုေပၚတယ္ ။ “ လာေလ
 ေကာင္ေလး ငါနဲ႔လာကစားပါ ” ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေကာင္ေလးကိုေၿပာတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ကကေလးေလးတစ္ေယာက
္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ဒါေၾကာင့္ ပန္းသီးပင္ၾကီးနားမွာ အခ်ိန္ၿပည့္မကစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ” လို ႔ေကာင္ေလးကၿပန္ေၿပာတယ္။
အဲဒီအခါ သစ္ပင္ၾကီးက “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္ ငါ့မွာ
မင္းကိုေပးဖို႔ေငြေတာ့မရွိပါဘူး ဒါေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕
ပန္းသီးေတြကို အကုန္လံုး မင္းယူလိုက္ ပါၿပီးေတာ့ အဲဒါေတြ ကိုေရာင္းလိုက္ပါ အဲဒါဆို မင္းမွာ ေငြေတြရွိလာမွာပါ ”
လို႔ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ ေကာင္ေလးဟာ အေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္ ။

  သူဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီက ပန္းသီးေတြအကုန္လံုးကို ဆြတ္ ယူၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ၿပန္သြားခဲ့တယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး
ေကာင္ေလးဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို ၿပန္မ လာေတာ့ပါဘူး ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးကေတာ့ ၀မ္းနည္းေနလွ်က္ရွိပါတယ္ ။
တစ္ေန႔မွာ လူၾကီးတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲသြားတဲ့ေကာင္ေလးဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို တစ္ေခါက္ ၿပန္ေရာက္
လာခဲ့တယ္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းနည္းမႈေတြေပၚလြင္ေနတယ္ ။ “ ဟာ လာေလေကာင္ေလး ငါနဲ႔လာ ကစားပါဦး ”
ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေကာင္ေလးကို ၀မ္းသာစြာနဲ႔ေခၚတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပန္းသီးပင္ၾကီးနဲ႔ အတူ က စား ဖို႔
အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါဘူး အခုဆိုရင္ မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးေပး ၿပီးအလုပ္ လုပ္ေန ရပါၿပီ ကၽြန္ေတာ္
တုိ႔ ေနဖို႔အတြက္ အခုဆိုရင္အိမ္တစ္လံုးလိုပါတယ္ ။ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို ကူညီႏိုင္မလားဟင္ ? ” လို႔ေမးတယ္ ။


အဲဒီအခါ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္ ငါမင္းကို အိမ္တစ္ လံုးေတာ့ မေပးႏုိင္ပါဘူး
 ဒါေပမယ့္ငါ့အကိုင္းအခက္ေတြကိုခ်ိဳးၿပီးမင္းအတြက္အိမ္တစ္လံုးတည္ေဆာက္ပါ”လို႔လူၾကီးတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာၿပီၿဖစ္
္တဲ့ေကာင္ေလးဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးရဲ႕ အကိုင္းအ ခက္ေတြ ကို ခုတ္ယူၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ၿပန္သြားခဲ့တယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီး
ကေကာင္ေလးေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး ၀မ္း သာေနခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ေကာင္ေလးဟာ သူ႔ဆီ
ထပ္ေရာက္မလာၿပန္ေတာ့ပါဘူး ။ ပန္းသီး ပင္ၾကီးဟာ တခါထပ္အထီးက်န္ခဲ့ရၿပီး ၀မ္းနည္းေနခဲ့ရပါတယ္ ။

အခ်ိန္ေတြအမ်ားၾကီးၾကာသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေႏြရာသီရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔မွာေတာ့ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို အဲဒီလူဟာ
တစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ “ ေဟးး ေကာင္ေလး ငါနဲ႔အတူလာကစားပါဦး ” လို႔ ပန္းသီးပင္ၾကီးက ၀မ္းသာ
 စြာနဲ႔ေခၚတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အသက္ၾကီးေနပါၿပီ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အပန္းေၿဖ ဖို႔ထြက္လာ ခဲ့တာပါ
 ကၽြႊန္ေတာ့္ကို ေလွတစ္စင္းေပးႏိုင္မလား ” လို႔ အဲဒီလူက ၿပန္ေၿပာတယ္ ။

ဒီအခါ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ ငါ့ရဲ႕ ပင္စည္ကို ခုတ္လွဲၿပီး မင္းအတြက္ ေလွတစ္စင္း တည္ေဆာက္လိုက္ပါ အဲဒီအခါ မင္း
 ၿမစ္ၿပင္ထဲမွာ ရြက္လႊင္ ၿပီး အပန္းေၿဖႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ” လို႔ေၿပာရွာတယ္ ။ အဲဒီလူက ပန္းသီးပင္ၾကီးရဲ႕ ပင္စည္ကို ခုတ္
လွဲၿပီး ေလွ တစ္စင္းတည္ေဆာက္ကာၿမစ္ၿပင္မွာ အပန္းေၿဖဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ထြက္ခြာသြားပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္က စလို႔
သူ ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္မလာေတာ့ပါဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီးတဲ့အခါ သူဟာ
 ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို တစ္ေခါက္ ၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေတြ႔ေတြ႔ၿခင္း “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး
ေကာင္ေလးရယ္ ငါ့မွာ မင္းကို ေပး စရာဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး မင္းအတြက္ ပန္းသီး ေတြလည္းမရွိေတာ့ပါဘူး ” လို႔
ေၿပာတယ္ ။

အဲဒီအခါ သူက “ ကိစၥမရွိပါဘူးဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း ပန္းသီးေတြကိုကိုက္စားဖို႔ သြားေတြမရွိေတာ့ပါဘူး ” လို႔ၿပန္
ေၿပာ တယ္။ ဒီအခါ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ မင္းတက္ၿပီးေဆာ့ကစားဖို႔ ငါ့မွာ ပင္စည္လည္းမရွိေတာ့ပါဘူး ” လို႔ေၿပာတဲ့အခါ
 အဲဒီလူက “ ကၽြန္ေတာ္လည္းတက္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါဘူး အိုေနပါၿပီ ” လို႔ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ ငါတ
 ကယ့္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး ကြယ္ မင္းအတြက္ေပးစရာ ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ တစ္ခုပဲ -- ငါ့ရဲ႕ ေသ ဆံုး
ေနၿပီၿဖစ္တဲ့ အၿမစ္ေတြေတာ့က်န္ပါေသးတယ္ ” လို႔ ပန္းသီးပင္ၾကီးက မ်က္ရည္ေတြ နဲ႔ေၿပာ ရွာ တယ္ ။

“ ကၽြန္ေတာ္ အခုခ်ိန္မွာ အမ်ားၾကီးမလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာေလးမွာ ထာ၀ရ အနားယူ ခ်င္
ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ၾကိဳးစားလာခဲ့ၿပီးပါၿပီ ” လို႔ အဲဒီလူက ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ “ အိုး- -ေကာင္းပါၿပီ
အပင္အိုရဲ႕ အၿမစ္ေတြဟာ မင္းအတြက္ နားခိုစရာအေကာင္းဆံုးေပါ့ေကာင္ေလးရယ္ လာပါ ဒီေန ရာ မွာ ငါ့အၿမစ္ေတြ
ကို မွီၿပီးလွဲလိုက္ပါ ငါနဲ႔အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနပါလို႔ ” ပန္းသီးပင္ၾကီးကေၿပာတယ္ ။ အဲဒီ လူက ပန္းသီးပင္အိုရဲ႕ အၿမစ္
ေတြေပၚမွာ မွီၿပီးလွဲခ်လိုက္တယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးကေတာ့ ၀မ္းသာၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၿပံဳးရႊင္ လုိ႔-- မ်က္ရည္ေတြစီးက်
လာပါတယ္ ။

ပန္းသီးပင္ၾကီးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြနဲ႔တူပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္က အေဖရယ္
္အေမ ရယ္ဆိုၿပီးခ်စ္ခင္စြာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေဆာ့ကစားခဲ့ၾကတယ္ ။  အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါ
တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ၿပီး သူတို႔ကိုစြန္႔ခြာခဲ့ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္
တုိ႔ ဒုကၡၾကံဳေနရတဲ့အခါမွသာ သူတို႔ဆီတစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္ၿဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ ။ ဘယ္လိုပၿဖစ္ပ်က္ေန
ပါေစ မိဘေတြကေတာ့ အၿမဲတမ္း သားသ မီးေတြ အတြက္ လိုအပ္တာမွန္သမွ် ၿဖည့္ဆည္းေပးေန
တာပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္လို႔ ထင္တဲ့အ ရာအား လံုးကို သူတို႔ အၿပံဳးမပ်က္ပဲၿဖည့္ဆည္း
ေပးခဲ့ၾကတယ္ ။ သင္ကေတာ့ ေကာင္ေလးက ပန္းသီး ပင္ၾကီး အေပၚရက္စက္လြန္းတယ္လို႔ ထင္
္ေနမွာပါ ။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ပါဦး ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးလည္း မိဘေတြ ကို ဒီလို ပဲ ၿပဳမူခဲ့ၾကတာ
ပါပဲ။ဒီေတာ့သိပ္ေနာက္မက်ေသးခင္မွာပဲမိဘေတြကိုကၽြန္ေတာ္တို႔တဖန္ၿပန္လည္ေကၽြးေမြးေစာင့္
ေရွာက္ၾကပါစို႔လား ။မိဘေတြကို ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးပါ ။ သူတို႔ ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေနေန--- သူတို႔
ဘာေတြပဲၿဖစ္ေနပါေစ --- ။

No comments:

Post a Comment

Print Friendly and PDF